ارزیابی آسیب پذیری شریان های حیاتی در برابر سنجنده های صوتی تهدیدات هوایی هوشمند و بدون سرنشین

ارزیابی میزان آسیب پذیری زیرساختهای حیاتی همواره دغدغه اصلی رهبران حوزه راهبردی کشور جهت مدیریت، رصد و سنجش مصونیت و امنیت وضعیت موجود است. بدیهی است جهت مقابله با آسیب پذیری زیرساخت ها (دارایی ها) و احتمال وقوع تهدیدات علیه آنها و بکارگیری صحیح و نافذ ابزار بازدارنده و کارامد، لازم است عوامل موثر در کسب اطلاعات نیروی متخاصم یا عوامل آسیب رسان به زیر ساخت ها را شناسایی نمود و راهکار ی برای مقابله با آن ارائه نمود. یکی از عوامل موثر در شناسایی زیر ساخت ها، امواج صوتی منتشر شده از آن زیرساخت است که تا بحال کمتر مورد توجه قرار گرفته است. مهمترین نوآوری این تحقیق، ارزیابی میزان آسیب پذیری زیرساخت ها در برابر تهدیداتی است که از سنجنده های صوتی استفاده می کنند. با توجه به وجود عدم قطعیت در پیش بینی رفتار امواج صوتی، سنجنده ها و سامانه های راداری و نیاز به پردازش-های مکانی جهت ارزیابی میزان آسیب پذیری، در این تحقیق تلاش گردیده تا از منطق فازی در چارچوب یک سیستم اطلاعات مکانی جهت مدلسازی رفتار پارامترها استفاده شود. مدل ارائه شده برای منطقه ای در اطراف نطنز کاشان و با استفاده از اطلاعات فرضی پیاده سازی شده و در خاتمه نقشه آسیب پذیری ارائه گردیده است. نحوه پراکنش امواج صوتی در اطراف زیرساخت ها،نحوه چیدمان سامانه های راداری، قدرت تشخیص فضای اطراف توسط این سامانه ها و همچنین فضای قابل شناسایی توسط سنجنده ها از عوامل تعیین کننده در آسیب پذیری زیرساخت ها می باشد. با درنظر گرفتن موقعیت فرضی در اطراف زیرساخت یک مسیر قابل دسترسی توسط تهدیدات هوایی بدون سرنشین در سمت جنوب شرقی مشخص شده است. با مکان یابی صحیح سامانه های راداری می توان این مسیرها را پوشش داده و آسیب پذیری زیرساخت ها را به حداقل رسانید.